Historia

STOWARZYSZENIE NEUROPATOLOGÓW POLSKICH

Rok założenia: 1964.

Siedziba: Warszawa. Adres: ul. Pawińskiego 5, 02-106 Warszawa

Zadania: popieranie rozwoju nauki w zakresie neuropatologii i dyscyplin pokrewnych.

Struktura organizacyjna: Walne Zgromadzenie, Zarząd Główny.

Liczba członków: 101.

Przewodniczący: Ewa Osetowska (1964-69), Andrzej Głuszcz (1969-72), Mirosław J. Mossakowski (1972-78 ), Mieczysław Wender (1978-1981), Maria Dąmbska (1981-87), Józef Kałuża (1987-1990), Mirosław J. Mossakowski (1990-2002), Janusz Szymaś (2002 – 2005).

Sekretarze: Mirosław J. Mossakowski (1964-66, 1967-69), Józef Kałuża (1966-67), Jerzy Dymecki (1969-72), Hanna Jędrzejowska (1972-75), Tadeusz Majdecki (1975-78), Andrzej Goncerzewicz (1978-81), Janusz Alwasiak (1981-84), Jan Albrecht (1984-87), Agnieszka Jędrzejewska (1987-1990), Halina Weinrauder (1990-2005).

Stowarzyszenie Neuropatologów Polskich (SNP) znajduje się pod opieką naukową PAN, która również finansuje jego działalność.

Charakterystyka działalności

Stowarzyszenie Neuropatologów Polskich powstało z inicjatywy pracowników naukowych Zakładu Neuropatologii PAN oraz neuropatologów z innych ośrodków akademickich w kraju, uczestniczących w wewnętrznych posiedzeniach naukowych Zakładu. Towarzystwo jako organizacja nie przeprowadzi działalności badawczej. Służy jednakże upowszechnianiu osiągnięć badawczych swoich członków i. innych badaczy zajmujących się problematyką klinicznej i doświadczalnej neuropatologii, neuropatobiologii, neurochemii, neuroanatomii i neurogenetyki oraz dziedzin pogranicznych. Formami upowszechniania osiągnięć naukowych są: posiedzenia naukowe, coroczne konferencje naukowe oraz zjazdy naukowe Stowarzyszenia, a także udostępnianie łamów wydawanego przez Stowarzyszenie czasopisma. Wydaje opinie w sprawach naukowych i organizacyjnych dotyczących neuropatologii (neuroonkologii), prowadzi pracę dydaktyczną i działalność wydawniczą. Organem naukowym Stowarzyszenia jest istniejący od 1963 r. kwartalnik „Folia Neuropathologica” (dawniej „Neuropatologia Polska”), wydawane od 1991 roku w języku angielskim. Stopniowo wzrastające uznanie dla tego czasopisma wyraża się jego indeksowaniem w: Index Medicus Medicine, Neurocience Citation Index, Sci Research Alert, Chemical Abstracts EMBASE, Excerpta Medica, Polish Medical Bibliography, Index Copernicus  oraz posiada impact factor na wysoko punktowanej Liście Filadelfijskiej. Należy podkreślić, że „Folia Neuropathologica” jest jednym z pięciu czasopism ukazujących się na świecie, poświęconych tej problematyce.

Podstawową formą działalności SNP jest organizowanie comiesięcznych, ostatnio cokwartalnych posiedzeń naukowych, na których przedstawiane są prace stanowiące bieżący dorobek naukowy neuropatologów, działających w różnych ośrodkach w kraju, oraz zapraszanych przez Stowarzyszenie neuropatologów z zagranicy. Problematyka posiedzeń obejmuje zagadnienia neuropatologii klinicznej, doświadczalnej, porównawczej i rozwojowej, neuroonkologii oraz neurochemii i neuroanatomii.

W celu inicjowania i stymulowania działalności naukowej SNP przyznaje młodym pracownikom nauki doroczne nagrody za najlepsze publikacje neuropatologiczne i doniesienia przedstawiane na posiedzeniach Stowarzyszenia. Ponadto Komisja ds. Nagród Stowarzyszenia Neuropatologów Polskich rozpatruje wnioski o przyznanie nagrody Fundacji Henryka i Krystyny Wiśniewskich.

Członkowie Stowarzyszenia prowadzą zajęcia na kursach doskonalących lekarzy w zakresie neuropatologii, neurologii, chirurgii urazowej, neurochirurgii i patomorfologii i neuroradiologii.

Od 1969 r. SNP organizuje co 3 lata konferencje neuropatologiczne połączone z walnymi zgromadzeniami. Do 2002 r. zorganizowano 12 tego typu konferencji o następującej tematyce wiodącej:

• Choroby zwyrodnieniowe ośrodkowego układu nerwowego, guzy mózgu (1969),
• Neuropatologia wieku dziecięcego i morfologiczne podłoże starzenia się mózgu (1972).
• Patologia mieliny ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego (1975)
• Niedokrwienie i niedotlenienie OUN (1978)
• Uwarunkowane wiekiem zróżnicowanie reaktywności układu nerwowego (1981)
• Prawidłowy rozwój  oraz zaburzenia rozwojowe centralnego układu nerwowego i patologia rdzenia kręgowego (1984)
• Choroby zwyrodnieniowe ośrodkowego układu nerwowego (1987)
• Encefalopatie toksyczne i patologia móżdżku (1990)
• Paranowotworowe uszkodzenia układu nerwowego (1993)
• Choroby zwyrodnieniowe i zapalne układu nerwowego (1996)
• Nowotwory układu nerwowego (1999)
• Poświęcona pamięci Prof. Mirosława Mossakowskiego – Patofizjologiczne, patomorfologiczne i biochemiczne aspekty odpowiedzi układu nerwowego na niedokrwienie (2002).

W konferencjach tych obok członków SNP uczestniczą: neurolodzy, neurolodzy dziecięcy, neurochirurdzy i patomorfolodzy a także genetycy kliniczni, z różnych ośrodków akademickich w kraju oraz goście z zagranicy. Liczny udział neuropatologów z zagranicy nadaje konferencjom neuropatologicznym charakter międzynarodowych sympozjów.

SNP było organizatorem lub współorganizatorem międzynarodowych sympozjów i konferencji naukowych, m. in.

• IV Międzynarodowego Sympozjum na temat Biochemii i Histochemii Guzów Mózgu i Gleju (1971, Poznań),
• Radziecko-Polskiego Sympozjum na temat Niedotlenienia Układu Nerwowego (1973, Tbilisi),
• Międzynarodowego Sympozjum na temat Patofizjologicznych, Patomorfologicznych i Biochemicznych Aspektów niedokrwienia Mózgu (1975, Warszawa),
• Polsko-Niemieckiego Sympozjum na temat Guzów Mózgu i Chemicznych Uszkodzeń Układu Nerwowego (1976, Warszawa).
• Polsko-Skandynawskiego Sympozjum na temat Niedokrwienia mózgu i przepuszczalności naczyń (1981, Szczecin)
• Polsko-Węgierskie Sympozjum na temat Zwyrodnieniowych procesów i chorób OUN oraz technik immunohistochemicznych w neuropatologii (1987).
• W Warszawie i Poznaniu odbyły się również zorganizowane przez SNP Dunajskie Sympozja Neurologiczno-Neuropatologiczne na temat Zaburzeń Świadomości i Zaburzeń Rozwoju Funkcji Ruchowych (1972, Warszawa) oraz Wpływu Środowiskowych Czynników Chemicznych i Fizycznych na Układ Nerwowy (1974, Poznań).

Materiały sympozjów i konferencji publikowane były w „Neuropatologii Polskiej”.

Członkowie Stowarzyszenia uczestniczą czynnie w międzynarodowych i zagranicznych kongresach, zjazdach i sympozjach neuropatologicznych. SNP reprezentuje Polskę w Międzynarodowych Kongresach Neuropatologii bądź w charakterze krajowych wiceprezydentów Kongresu (V Kongres 1965, Zurych E. Osetowska; VI 1970, Paryż A. Głuszcz; VII 1974, Budapeszt M. J. Mossakowski), bądź kierowników grup problemowych.

Od założenia Międzynarodowego Towarzystwa Neuropatologii (International Society of Neuropathology, Kopenhaga, 1967) SNP jest członkiem tej światowej Federacji Towarzystw Neuropatologicznych. Początkowo było reprezentowane wyłącznie przez krajowych delegatów (E. Osetowska, A. Głuszcz, 1969- 72; M. J. Mossakowski, J. Dymecki, 1972- 76; J. Dymecki, M. Wender, od 1976 r.). W ostatnich latach członkowie SNP wybierani są również do władz International Society of Neuropathology (E. Osetowska członek Zarządu Głównego 1972-76, M. J. Mossakowski wiceprezydent od 1976-2001 r.). SNP należy (od 1970 r.) do Kuratorium Międzynarodowych Sympozjów Dunajskich, zajmującego się organizacją dorocznych Europejskich Sympozjów Neurologicznych i Neuropatologicznych.  W roku 1973 SNP nawiązało ścisłą współpracę naukową z Towarzystwem Neuropatologów Niemieckich. W działalności naukowej i organizacyjnej SNP współdziała z Polskim Towarzystwem Neurologicznym i Polskim Towarzystwem Patologów oraz ze Zrzeszeniem Polskich Towarzystw Lekarskich, którego jest członkiem. Neuropatolodzy polscy są członkami International Society of Neuropathology. Narodowe Stowarzyszenia Neuropatologów istnieją we wszystkich krajach Europy oraz Japonii, USA, Kanadzie i krajach Ameryki Południowej. Wykaz ich członków zamieszczony jest w wydawanym przez International Society of Neuropathology Membership Directory i wynosi łącznie 2654 osoby.

SNP rozwija również działalność organizacyjną, spełniając funkcję specjalistycznego towarzystwa lekarskiego. Dzięki jego staraniom neuropatologia uzyskała w 1973 r. status wyodrębnionej podspecjalności lekarskiej, a w 1976 r. specjalności drugiego stopnia. Zarząd Główny SNP opracował program specjalizacji neuropatologicznej, zaakceptowany przez Min. Zdrowia i Opieki Społecznej oraz podjął starania o zorganizowanie wyodrębnionych pracowni neuropatologicznych we wszystkich akademiach medycznych. Członkowie SNP wchodzą w skład Komisji weryfikacyjnej i Egzaminacyjnej powołanej przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego w Warszawie dla nadawania uprawnień specjalizacyjnych w zakresie neuropatologii. Z inicjatywy SNP przygotowany został polski podręcznik neuropatologii. W 1981 r. wydany został pierwszy polski podręcznik „Podstawy Neuropatologii” pod redakcją M.J Mossakowskiego, J. Dymeckiego i J. Wendera (648 stron tekstu), następnie w 1997 r. „Neuropatologia Kliniczna” pod red. J. Dymeckiego i J. Kulczyckiego ( 392 strony tekstu) a także w roku 1997 „Guzy Układu Nerwowego” pod red. M.J. Mossakowskiego i P.P. Liberskiego (271 stron tekstu). Ponadto polscy neuropatolodzy M. Dąmbska oraz K. Wiśniewska wydały w 1999r., w języku angielskim Podręcznik Neuropatologii Rozwojowej (Normal and Pathologic Development of the Human Brain and Spinal Cord, 192 strony).

Wydawnictwa ciągłe: Folia Neuropathologica (dawniej Neuropatologia Polska) Ukazuje się od 1963